Blog

Prowadzenie działalności biznesowej wiąże się z koniecznością czytelnego wyróżnienia swej oferty, tak by została ona dostrzeżona przez potencjalnych klientów. Od lat sposobem na budowanie zainteresowania produktami, usługami, a nawet samą firmą jest podejmowanie intensywnych działań marketingowych, których celem jest zaistnienie w świadomości klientów i wyrobienie w nich przekonania, że decyzja o zakupie z tego, a nie innego źródła będzie dla nich korzystniejsza.

Współczesna gospodarka w znacznej mierze opiera się na innowacyjności, działalności badawczo-rozwojowej i wynalazkach, które stanowią techniczne rozwiązanie różnorodnych problemów. Odpowiednia ochrona prawna takich wynalazków jest podstawowym elementem, gwarantującym przewagę na rynku, wzrost konkurencyjności, a w efekcie korzyści ekonomiczne.

Rozpoznawalność marki. Oto klucz do sukcesu. Po czym zaś rozpoznaje się marki? Po logach, kształtach opakowań, po nazwie. Słowem, towar rozpoznaje się po znaku towarowym. Ma on ogromny wpływ na decyzje konsumenckie.

Znak towarowy to oznaczenie, które pozwala odróżniać produkty jednego przedsiębiorstwa od towarów innych firm i można go przedstawić w rejestrze znaków towarowych w taki sposób, aby możliwe było jednoznaczne i dokładne ustalenie przedmiotu udzielonej ochrony.

Jesteś przedsiębiorcą, który stara się prężnie rozwinąć założoną przez siebie firmę. Miałeś pomysł, wymyśliłeś nazwę firmy i we współpracy z grafikiem stworzyłeś jej unikalne logo, a rozwijając swoją markę zdobyłeś na rynku rozpoznawalność i szacunek. Nagle pojawia się jednak nowa firma, która posługuje się taką samą nazwą, a także... podobnym logo. Myślisz sobie, że to przecież nielegalne, ale czy na pewno zadbałeś o to, abyś tylko Ty miał prawa do takich rzeczy, jak nazwa czy logo Twojej firmy?

Znak towarowy to nie tylko element majątku przedsiębiorstwa, ale również oznaczenie będące swoistą wizytówką, pozwalającą wyróżnić towary lub usługi konkretnej firmy na tle konkurencji. Popularność marki płynąca z rozpoznawalności znaku towarowego świadczy o tym, że firma cieszy się wśród swoich klientów aprobatą i zaufaniem. Nie dziwi zatem fakt, że właściciel danego znaku towarowego nie chce się nim dzielić, choć jednocześnie wiele podmiotów chciałoby korzystać ze znanych znaków towarowych.

Technologia napędza rozwój, a wprowadzanie nowych i skutecznych rozwiązań jest opłacalne. Warto patentować swoje wynalazki, aby móc czerpać z nich jak najwięcej korzyści. Jak jednak ma się opatentowanie wynalazku do samego z niego korzystania? Aby móc odpowiedzieć na postawione w tytule wpisu pytanie, należy wcześniej zrozumieć podstawowe kwestie dotyczące patentu na wynalazek, korzystania z wynalazku, a także wynalazku samego w sobie.

Znak towarowy to oznaczenie umożliwiające odróżnienie towarów lub usług jednego przedsiębiorstwa od towarów lub usług innego przedsiębiorstwa, możliwe do przedstawienia w sposób pozwalający na ustalenie jednoznacznego i dokładnego przedmiotu udzielonej na nie ochrony. Prawo ochronne na znak towarowy ma charakter terytorialny, a zasięg ochrony znaku towarowego zależy od tego, w urzędzie jakiego państwa lub organizacji oraz w jakim systemie została udzielona. Więcej o zasięgu i o tym, jak i czy warto go rozszerzyć, w kolejnych akapitach.

Znaki towarowe są niezwykle wartościowym składnikiem przedsiębiorstwa. Kopiowanie cudzego znanego znaku towarowego może wydawać się opłacalne, ale nigdy takie nie jest – z czego zdaje sobie sprawę każdy, najpóźniej w momencie otrzymania pisma od prawników konkurenta. Ponieść konsekwencje można nawet za używanie znaku podobnego. Warto wiedzieć, co grozi za naruszanie cudzego prawa do znaku towarowego.

Wynalazki i patenty uregulowane są przede wszystkim w tytule II, dziale II Ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej. Znajdują się tam informacje na temat warunków przyznania patentu, definicja nowości i stanu techniki czy wyłączenia – rozwiązania techniczne, na które nie udziela się patentów. Rozdział 8 tego działu reguluje unieważnienie, wygaśnięcie i ograniczenie patentu. Patent wygasa, kiedy następuje jedna z przewidzianych ku temu przez prawo przyczyn.